Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wynaturzenie

н. выраджэнне

wynaturzony

выраджаны; які вырадзіўся; скажоны; ненармальны

wynaturzyć

зак. давесці да выраджэння

wynaturzyć się

зак. вырадзіцца

wynędzniały

знясілены, змарнелы, схуднелы

wynędznieć

зак. знясілець, схуднець, змарнець

wyniańczyć

зак. выняньчыць

wyniecić

зак. распаліць;

wyniecić pożar — распаліць пажар

wyniesienie

н.

1. вынас;

2. узвышэнне;

3. перан. усхваленне

wynieść

зак.

1. вынесці;

2. падняць;

3. перан. усхваліць; узнесці;

4. скласці