Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wymiotny

(і)рвотны; ванітны

wymiotować

wymiot|ować

незак. (і)рваць, рыгаць; ванітаваць;

on ~uje — ён ванітуе

wymioty

мн. (і)рвота, ваніты

wymknąć się

зак. вышмыгнуць; вырвацца; знікнуць;

wymknąć się uwadze — выпасці з-пад увагі; прайсці па-за ўвагай

wymłodnieć

зак. памаладзець

wymłócić

зак. вымалаціць, абмалаціць, змалаціць

wymłót, ~otu

wymł|ót

м. с.-г. умалот

wymoczek

м.

1. заал. інфузорыя (Infusoria);

2. пагард. размазня, румза, плакса

wymoczyć

зак. вымачыць

wymoczyć się

зак. вымачыцца