Verbum

wyłuszczyć

зак.

1. вылушчыць, вылускаць, вылузаць;

2. кніжн. выкласці (падрабязна); растлумачыць

wyłysiały

лысы, аблыселы

wyłysieć

зак. аблысець

wymacać

зак.

1. намацаць, абмацаць;

2. перан. выведаць

wymach, ~u

м. спарт. мах

wymachiwać

незак. размахваць; махаць;

wymachiwać rękami — размахваць рукамі

wymagać

незак.

1. патрабаваць, вымагаць;

2. czego мець патрэбу ў чым

wymagający

1. які патрабуе чаго;

utwór wymagający opracowania — твор, які патрабуе апрацоўкі;

2. патрабавальны;

wymagający zwierzchnik — патрабавальны начальнік

wymaganie

н. патрабаванне;

~a do egzaminu — патрабаванні да экзамену

wymagany

які патрабуецца; запатрабаваны; належны