Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wykłuć

зак. выкалаць

wykłuć się

зак. прарэзацца (пра зубы)

wykłuwać

незак. выколваць

wykoleić

зак.

1. пусціць пад адхон (цягнік);

2. перан. збіць (звесці) з тропу

wykoleić się

зак.

1. сысці з рэек; пайсці пад адхон;

2. перан. звіхнуцца

wykolejać

незак.

1. пускаць пад адхон (цягнік);

2. збіваць са шляху

wykolejać się

незак.

1. сыходзіць з рэек; падаць пад адхон;

2. перан. збівацца са шляху

wykolejenie

н. чыг. крушэнне

wykolejeniec

м.

1. няўдалы (нікчэмны) чалавек;

2. ненармальны, вычварэнец

wykołatać

зак. выпрасіць, выцыганіць