Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wykładać

незак.

1. выкладваць; вымаць;

2. чытаць лекцыю; выкладаць;

3. тлумачыць; каментаваць; выкладаць;

wykładać konia разм. выпрагаць каня;

wykładać pieniądze — выдаткоўваць (траціць) грошы;

wykładać karty — раскрываць карты

wykładany

1. выкладзены; вытлумачаны;

2. абкладзены; абліцаваны;

wykładany kołnierz — адкладны каўнер

wykładnia

ж. тлумачэнне; вытлумачэнне; інтэрпрэтацыя

wykładnik

м. паказчык;

wykładnik potęgi мат. паказчык ступені;

wykładnik pierwiastka мат. паказчык кораня

wykładowca

м. выкладчык (у вышэйшай навучальнай установе)

wykładowczyni

ж. выкладчыца (у вышэйшай навучальнай установе)

wykładowy

wykładow|y

лекцыйны;

sala ~a — аўдыторыя; лекцыйная зала;

język ~y — мова выкладання

wykładzina

ж. футроўка; абліцоўка

wykłócać się

незак. спрачацца; сварыцца; калаціцца

wykłócić się

зак. паспрачацца; пасварыцца