wykierować się
зак.
1. накіравацца; звярнуцца;
2. разм. апынуцца;
wykierować się na człowieka — выйсці ў людзі
wykitować
зак. разм. даць дуба; здырдзіцца
wykiwać
зак. разм. падмануць, абдурыць
wyklarować
зак.
1. ачысціць (ад асадку); асвятліць;
2. перан. высветліць, вытлумачыць
wyklarować się
зак.
1. ачысціцца (ад асадку); праясніцца;
2. перан. высветліцца;
sprawa się ~ła — справа высветлілася
wykleić
зак. абклеіць, выклеіць;
wykleić pokój — абклеіць пакой
wyklejać
незак. абклейваць, выклейваць
wyklęcie
н. праклён; анафема, кляцьба