Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

uczepić się

uczepi|ć się

зак. kogo/czego учапіцца за каго/што; ухапіцца; прычапіцца; прыстаць да каго/чаго;

~ć się nadziei (myśli) — ухапіцца за надзею (думку);

szef ~ł się drobnego przeoczenia — шэф прычапіўся да дробнага недагляду

uczernić

зак. пачарнець

uczesać

зак. прычасаць, зачасаць

uczesać się

зак. прычасацца, зачасацца

uczesanie

н. прычоска

uczestnictwo

н. удзел;

uczestnictwo w konkursie — удзел у конкурсе

uczestniczka

ж. удзельніца

uczestniczyć

незак. удзельнічаць; браць удзел

uczestnik

м. удзельнік

uczęszczać

незак.

1. наведваць, прыходзіць;

uczęszczać do szkoły — хадзіць у школу;

2. кніжн. вучыцца;

uczęszczać na uniwersytet — вучыцца ва універсітэце