uczepić się

uczepi|ć się

зак. kogo/czego учапіцца за каго/што; ухапіцца; прычапіцца; прыстаць да каго/чаго;

~ć się nadziei (myśli) — ухапіцца за надзею (думку);

szef ~ł się drobnego przeoczenia — шэф прычапіўся да дробнага недагляду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)