Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

uciąć

ucią|ć

зак. адрэзаць, адсячы;

dałbym sobie głowę ~ć, że ... — галаву даю на адсячэнне, што...;

jak ~ł — а) як рукой зняло;

як нажом адрэзаў

uciążliwie

цяжка

uciążliwy

uciążliw|y

цяжкі;

~e warunki pracy — цяжкія ўмовы працы

ucichać

незак. уціхаць, сціхаць; супакойвацца

ucichnąć

зак. уціхнуць, сціхнуць, заціхнуць; супакоіцца

uciec

ucie|c

зак. уцячы;

~c przed deszczem — схавацца ад дажджу;

~c śmierci — пазбегнуць смерці;

~kł komu autobus — хто не паспеў на аўтобус;

~c do środków ostatecznych — звярнуцца да крайніх захадаў; зрабіць (ужыць) крайнія захады

uciec się

зак.do kogoзнайсці ратунак у каго, звярнуцца да каго;

uciec się do wykrętów — пачаць выкручвацца

uciecha

ucie|cha

ж. уцеха, радасць;

ku czyjej ~sze — да чыёй радасці; на радасць каму;

sprawić komu ~chę — прынесці каму радасць

ucieczka

ucieczk|a

ж. уцёкі;

ratować się ~ą — ратавацца ўцёкамі;

~a oknem — уцёкі праз акно

uciekać

ucieka|ć

незак. od kogo/czego, przed kim/czym уцякаць ад каго/чаго;

~ć przed pogonią — уцякаць ад пагоні;

czas uciekać — час бяжыць