Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ubezpieczalnia

ж. разм. страхоўка (медыцынская)

ubezpieczenie

н.

1. ахова;

2. страхаванне, страхоўка; забеспячэнне;

ubezpieczenie majątkowe — страхаванне маёмасці;

ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków — страхаванне ад няшчасных выпадкаў;

ubezpieczenie na życie — страхаванне жыцця;

ubezpieczenie spoleczne — сацыяльнае страхаванне;

ubezpieczenie rodzinne — сацыяльнае забеспячэнне сям’і

ubezpieczeniowy

страхавы

ubezpieczony

застрахаваны;

być ~m na 10 tysięcy złotych — быць застрахаваным на 10 тысяч злотых

ubezpieczyć

зак.

1. застрахаваць;

2. забяспечыць

ubezpieczyć się

зак.

1. застрахавацца;

2. забяспечыць сябе

ubezwłasnowolnić

зак. юр. прызнаць недзеяздольным

ubić

зак.

1. утрамбаваць; укачаць;

ubić drogę — укачаць дарогу;

2. збіць;

ubić śmietanę — збіць смятану;

ubić interes разм. згаварыцца, дамовіцца

ubiec

ubie|c

зак.

1. прабегчы; адбегчы;

2. мінуць; прайсці (пра час);

3. апярэдзіць, выперадзіць;

on mnie znowu ~gł — ён зноў мяне апярэдзіў

ubiegać

незак.

1. прабягаць;

2. мінаць; праходзіць; заканчвацца (пра час);

3. апярэджваць, выпярэджваць