przebić się
зак.
1. прабіцца, пракалоцца;
2. прабіцца, прарвацца, трапіць
przebiec
зак. прабегчы; перабегчы; пранесціся;
przebiec komu drogę — перайсці каму дарогу
przebieg, ~u
м.
1. ход; працэс, цячэнне; развіццё;
przebieg choroby — цячэнне хваробы;
przebieg walki — ход барацьбы;
2. тэх. прабег;
przebieg dobowy auta — сутачны прабег аўтамабіля
przebiegłość
ж. хітрасць, пранырлівасць
przebierać
незак.
1. пераапранаць;
2. перабіраць, выбіраць;
przebierać owoce — перабіраць фрукты;
przebierać w chłopcach — перабіраць хлопцаў;
nie przebierać w środkach — не грэбаваць [ніякімі] сродкамі;
nie przebierać w słowach — не выбіраць словы;
3. перабіраць; варушыць;
przebierać palcami — перабіраць пальцамі
przebieralnia
ж. разм. пакой для пераапранання, гардэроб, распраналка