Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

pole

pol|e

н.

1. поле;

~e orne — ворная зямля;

~e uprawne — ралля;

2. поле; прастора;

~e szachownicy — поле шахматнай дошкі;

~e naftowe — нафтавы раён;

~e bramkowe спарт. плошча варот (брамкі);

~e karne спарт. штрафная пляцоўка;

3. поле; сфера;

~e działania — поле дзейнасці;

~e do popisu — магчымасць праявіць сябе;

padł na ~u walki — загінуў на полі бою;

~e widzenia — поле зроку;

wywieść w ~e — ашукаць, абдурыць;

otwiera się ~e do nadużyć — з’яўляюцца магчымасці для злоўжыванняў

polec

pole|c

зак. пасці, загінуць;

~gł zaszczytnie w nierównej walce — загінуў слаўна ў няроўным баі;

~c od kuli — загінуць ад кулі

polecać

незак.

1. даручаць; загадваць;

2. рэкамендаваць;

3. аддаваць пад чыю апеку

polecać się

незак.

1. рэкамендавацца; рэкамендаваць сябе;

2. давярацца

polecający

рэкамендацыйны;

list polecający — рэкамендацыйны ліст; рэкамендацыйнае пісьмо

polecenie

poleceni|e

н.

1. указанне, прадпісанне;

wydać odpowiednie ~a — даць адпаведныя ўказанні;

2. рэкамендацыя

polecić

зак.

1. указаць;

2. парэкамендаваць; аддаць пад чыю апеку

polecić się

зак. адрэкамендавацца

polecieć

зак. паляцець;

polecieć na co — спакусіцца чым

polecony

polecon|y

1. заказны;

list polecony — заказное пісьмо, заказны ліст;

przesyłka ~a — заказная бандэроль;

2. рэкамендаваны