pole

pol|e

н.

1. поле;

~e orne — ворная зямля;

~e uprawne — ралля;

2. поле; прастора;

~e szachownicy — поле шахматнай дошкі;

~e naftowe — нафтавы раён;

~e bramkowe спарт. плошча варот (брамкі);

~e karne спарт. штрафная пляцоўка;

3. поле; сфера;

~e działania — поле дзейнасці;

~e do popisu — магчымасць праявіць сябе;

padł na ~u walki — загінуў на полі бою;

~e widzenia — поле зроку;

wywieść w ~e — ашукаць, абдурыць;

otwiera się ~e do nadużyć — з’яўляюцца магчымасці для злоўжыванняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)