pole
pol|e
н.
1. поле;
~e orne — ворная зямля;
~e uprawne — ралля;
2. поле; прастора;
~e szachownicy — поле шахматнай дошкі;
~e naftowe — нафтавы раён;
~e bramkowe спарт. плошча варот (брамкі);
~e karne спарт. штрафная пляцоўка;
3. поле; сфера;
~e działania — поле дзейнасці;
~e do popisu — магчымасць праявіць сябе;
padł na ~u walki — загінуў на полі бою;
~e widzenia — поле зроку;
wywieść w ~e — ашукаць, абдурыць;
otwiera się ~e do nadużyć — з’яўляюцца магчымасці для злоўжыванняў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)