Verbum

nazmyślać

зак. напрыдумваць; навыдумляць

naznaczać

незак.

1. пазначаць; абазначаць;

2. вызначаць, прызначаць; намячаць

naznaczyć

зак.

1. памеціць; пазначыць; адзначыць;

naznaczyć bieliznę — пазначыць бялізну;

2. назначыць, прызначыць; вызначыць;

naznaczyć dzień — прызначыць дзень;

naznaczyć miejsce — вызначыць (прызначыць) месца;

3. прызначыць;

naznaczyć kogo zastępcą — прызначыць каго намеснікам

naznosić

зак. напрыносіць; нанесці

nazrywać

зак. нарваць; паназрываць

nazw.

= nazwisko — прозвішча

nazwa

ж. назва; найменне; імя;

nosić ~ę X — называцца Х;

nadać czemu —

~ę — даць чаму імя; назваць што

nazwać

зак. назваць; даць імя (назву)

nazwać się

зак. назвацца; назваць сябе

nazwisko

н. прозвішча;

~o panieńskie — дзявочае прозвішча;

czek na czyje ~o — чэк на чыё прозвішча;

człowiek o ~u ... — чалавек па прозвішчы...;

znać kogo (tylko) z ~a — ведаць каго (толькі) па прозвішчы;

zdobyć sobie ~o — зрабіць сабе імя; стаць вядомым