Verbum

nadarzyć się

зак. трапіцца, нагадзіцца, падвярнуцца

nadawać

незак.

1. надаваць;

2. прысвойваць;

3. адпраўляць, высылаць;

4. перадаваць, трансляваць;

гл. nadać

nadawać się

nada|wać się

незак. падыходзіць; быць прыдатным; прыдавацца;

ten materiał ~je się na suknię — гэты матэрыял падыходзіць для сукенкі;

~wać się do picia (użytku) — быць прыдатным для піцця (выкарыстання);

ja się dzisiaj nie ~je do poważnej dyskusji — мне сёння не хочацца (у мяне няма настрою) удзельнічаць у сур’ёзнай дыскусіі

nadawca

м. адпраўшчык; адпраўнік

nadawczy

nadawcz|y

1. перадатачны, трансляцыйны;

aparat ~y — перадатчык;

stacja ~a — трансляцыйная станцыя;

2. гіст. дароўны

nadąć

зак. надзьмуць

nadąć się

зак. надзьмуцца, натапырыцца

nadąsany

надзьмуты, незадаволены

nadążać

nadąża|ć

незак. паспяваць;

nie ~łem — я не паспяваў

nadążyć

зак. паспець;

nie mogę nadążyć — не магу паспець