Verbum

wydalać

незак.

1. выдаляць; выключаць; звальняць;

2. біял. выдзяляць

wydalenie

н. выдаленне, выключэнне; звальненне;

wydalenie z granic państwa — выдаленне за межы краіны; выгнанне;

wydalenie ze służby — звальненне са службы

wydalić

зак.

1. выдаліць; выключыць; звольніць;

2. біял. выдзеліць

wydalniczy

wydalnicz|y

біял. выдзяляльны;

narządy ~e — органы выдзялення; выдзяляльныя органы

wydanie

wydani|e

н.

1. выдаванне; выдача;

~e zbiega — выдача ўцекача;

2. выданне;

~e jubileuszowe — юбілейнае выданне;

~e sądu — ацэнка; выказванне меркавання;

panna na ~u — дзяўчына на выданні

wydarzać się

незак. здарацца; адбывацца

wydarzenie

wydarze|nie

н.

1. здарэнне; прыгода; выпадак;

2. падзея;

koncert stał się ~niem — гэты канцэрт стаў падзеяй;

zbieg ~ń — збег акалічнасцей

wydarzony

разм. удалы; добры;

nie wydarzony — няўдалы; не вельмі добры

wydarzyć się

зак. здарыцца; адбыцца

wydatek, ~ku

wydat|ek

м. выдатак