Verbum

nadętość

ж.

1. надзьмутасць; пыха;

2. напышлівасць;

nadętość stylu — напышлівасць стылю;

nadętość mowy — напышлівасць мовы

nadęty

1. надзьмуты, незадаволены;

2. пыхлівы; ганарысты;

3. напышлівы

nadfioletowy

фіз. ультрафіялетавы;

promienie ~e — ультрафіялетавыя прамяні

nadgarstek

м. запясце

nadgiąć

зак. падагнуць, прыгнуць

nadginać

незак. падгінаць, прыгінаць

nadgnić

зак. падгнісці, падгніць

nadgniły

падгнілы; папсаваны

nadgodzinowy

звышурочны

nadgodziny

мн. звышурочныя гадзіны