Verbum

ogniwo

н.

1. крэсіва;

2. звяно;

ogniwo łańcuszka — звяно ланцуга;

3. эл. элемент;

ogniwo galwaniczne — гальванічны элемент

ogolić

зак. пагаліць

ogolić się

зак. пагаліцца

ogolony

паголены;

starannie ogolony — чыста паголены

ogołacać

незак. агаляць; спусташаць

ogołocić

зак. агаліць; спустошыць

ogołocony

аголены, абадраны; спустошаны

ogon

м.

1. хвост;

2. разм. хвост; чарга;

wlec się w ~ie — цягнуцца ў хвасце;

dwie sroki za ogon trzymać — за двума зайцамі гнацца

ogonek

м.

1. хвосцік;

~ek liścia бат. чаранок (ліста);

2. чарга;

stać w ~ku — стаяць у чарзе

ogoniasty

хвастаты