Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
aąeęioóuyz

przywdziać

зак. апрануць;

przywdziać na siebie nową szatę — апрануць на сябе новы ўбор

przywdziewać

незак. уст., кніжн. апранаць;

przywdziewać żałobę — апранаць жалобны строй; апранацца ў жалобу

przywędrować

зак. прыцягнуцца, прывалачыся; прыплесціся

przywiązać

зак. прывязаць

przywiązać się

зак.

1. прывязацца;

2. прывыкнуць

przywiązanie

н. прыхільнасць; прывязанасць;

przywiązanie do brata — любоў да брата

przywiązany

1. прывязаны;

2. перан. адданы

przywiązywać

незак. прывязваць;

przywiązywać wagę do czego — надаваць значэнне чаму

przywiązywać się

незак.

1. прывязвацца;

2. перан. прывязвацца; прывыкаць;

przywiązywać się do kogo — адчуваць (мець) прыхільнасць да каго

przywidzenie

н. прывід; мроя, міраж; галюцынацыя