Verbum

przyrzec

зак. паабяцаць; дакляраваць;

~kł, że to zrobi — ён паабяцаў, што зробіць гэта

przyrzeczenie

н. абяцанне

przyrzekać

незак. абяцаць; дакляраваць

przysadka

ж.

1. бат. прылістак;

2. анат. гіпофіз

przysadzisty

прысадзісты;

przysadzisty mężczyzna — прысадзісты мужчына

przysądzać

незак. прысуджваць

przysądzenie

н. прысуджэнне, прысуд

przysądzić

зак. прысудзіць;

przysądzić majątność — прысудзіць маёмасць;

przysądzić dziecko — прысудзіць дзіця ў шлюбаразводным працэсе);

гл. przyznać

przyschnąć

зак. прысохнуць

przyschnięty

прысохлы