Verbum

okularnik

м.

1. заал. кобра, змяя-акулярніца (Naja naja);

2. пагард.. акулярнік;

3. уст. оптык (майстар)

okulary

акуляры;

okulary (przeciw) słoneczne — цёмныя акуляры;

przez różowe okulary — праз ружовыя акуляры

okulawić

зак. зрабіць кульгавым;

okulawić konia — зрабіць каня кульгавым

okulawieć

зак.; гл. okuleć

okulbaczyć

зак. асядлаць

okuleć

зак. закульгаць, закульгавець, стаць кульгавым

okulista

м. акуліст

okulistyczny

афтальмалагічны

okulistyka

ж. афтальмалогія

okulizacja

ж. с.-г. акуліроўка, прышчэпліванне