Verbum

prestiż, ~u

м. прэстыж

pretekst, ~u

м. выдуманая прычына; адмоўка;

pod ~em — знайшоўшы (прыдумаўшы) прычыну; пад маркай

pretendent

м. кніжн. прэтэндэнт

pretendować

незак. прэтэндаваць

pretensja

ж. прэтэнзія;

rościć ~e do tronu — прэтэндаваць на трон;

dzika ~a! разм. беспадстаўная прэтэнзія

pretensjonalnie

прэтэнцыёзна

pretensjonalność

ж. прэтэнцыёзнасць

pretensjonalny

прэтэнцыёзны

prewencyjny

1. папераджальны;

2. (пра арышт) папярэдні

prez.

1. = prezydent — прэзыдэнт;

2. = prezydium — прэзідыум;

3. = prezes — старшыня