Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
acikłptuyz

współwłaścicel

м. саўладальнік

współwyznawca

м. аднаверац, адзінаверац

współzależność

ж. узаемазалежнасць

współzałeżny

узаемазалежны

współzawodnictwo

н. спаборніцтва; саперніцтва;

współzawodnictwo zespołowe — калектыўнае спаборніцтва

współzawodniczyć

незак. спаборнічаць; сапернічаць

współzawodnik

м. удзельнік спаборніцтва; спаборнік; сапернік

współżycie

н.

1. сумеснае жыццё; суіснаванне; сужыццё;

2. біял. сімбіёз

współżyć

незак.

1. жыць разам; суіснаваць;

2. біял. быць у сімбіёзе

wstać

зак. устаць; падняцца;

wstać z martwych — уваскрэснуць