Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

przeciwko

супраць, супроць;

гл. przeciw

przeciwległy

процілеглы, супрацьлеглы

przeciwlotniczy

przeciwlotnicz|y

проціпаветраны, супрацьпаветраны; зенітны;

artyleria ~a — зенітная артылерыя

przeciwnatarcie

н. контратака

przeciwnie

насупраць; насупроць; наадварот;

wręcz przeciwnie! — як раз наадварот!;

przeciwnie nie widać w tym sensu — наадварот, я не бачу ў гэтым ніякага сэнсу;

przeciwnie do ruchu wskazówek zegara — супраць гадзіннікавай стрэлкі

przeciwnik

м. праціўнік;

być ~iem czego — быць праціўнікам чаго

przeciwność

przeciwnoś|ć

ж.

1. супярэчнасць; процілегласць, супрацьлегласць;

2. зменлівасць;

~ci losu — зменлівасць лёсу

przeciwny

1. процілеглы; супрацьлеглы; адваротны;

w ~m wypadku — у адваротным выпадку;

2. не згодны;

jestem temu przeciwny — я з гэтым не згодны; я супраць гэтага;

przeciwny wiatr — сустрэчны вецер

przeciwprostokątna

ж. мат. гіпатэнуза

przeciwstawiać

незак. проціпастаўляць, супрацьстаўляць