Verbum

wojowniczość

ж. ваяўнічасць

wojowniczy

ваяўнічы

wojownik

м. ваяўнік; ваяр

wojsko

wojsk|o

н. войска;

~o regularne — рэгулярныя войскі;

służyć w ~u — служыць у войску

wojskowość

ж.

1. ваенная сістэма;

2. вайсковая справа

wojskowy

I wojskow|y

вайсковы, ваенны;

służba ~a — вайсковая служба;

lekarz ~y — вайсковы ўрач (лекар);

attaché ~y — ваенны аташэ;

sąd ~y — трыбунал;

książeczka ~a — ваенны білет;

po ~emu — па-вайсковаму

II м.

ваеннаслужачы, вайсковец

Wojstom

м. в. Войстам

wojujący

1. той, які ваюе;

2. ваяўнічы;

kościół wojujący — ваяўнічы касцёл

wokalista

м. вакаліст

wokalny

wokaln|y

вакальны;

występy ~e — вакальныя выступленні