Verbum

naprzeciw

I

1. насустрач;

iść naprzeciw — ісці насустрач;

2. насупраць; насупроць;

mój kolega mieszkał naprzeciw — мой таварыш жыў насупраць

II

1. насустрач;

wyjść komu naprzeciw — выйсці насустрач каму;

2. насупраць;

naprzeciw okna — насупраць акна;

naprzeciw domu — насупраць дома

naprzeciwko

гл. naprzeciw I 1, 2

z ~a — з супрацьлеглага боку

naprzeciwległy

процілеглы, супрацьлеглы

naprzemianległy

naprzemianległ|y

спец. накрыжляжачы;

kąty ~e мат. накрыжляжачыя вуглы

naprzód

1. наперад;

iść naprzód — ісці наперад;

naprzód do zwycięstwa! — наперад да перамогі!;

2. спярша, спачатку, перш, раней;

3. загадзя

naprzykrzać się

незак. надакучаць, назаляць

naprzykrzanie

н. дакучанне, надакучанне, надакучванне

naprzykrzony

naprzykrzon|y

дакучны, дакучлівы, надакучлівы, назойлівы;

~a mucha — дакучная муха

napsuć

зак. напсаваць; папсаваць

napuchły

апухлы, напухлы