Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

gorzała

ж. разм. гарэлка, гара

gorzałka

ж. уст. гарэлка

gorzeć

gorze|ć

незак. гарэць; палаць;

~ją świece — гараць свечкі;

~ć wstydem перан. гарэць ад сораму;

gore! уст., абл. гарыць!; пажар!;

na złodzieju czapka gore — хто парася ўкраў, таму ў вушах вішчыць; відаць па вачах, што ходзіць па начах

gorzej

(параўнальная ступень ад źle) горш, горай;

coraz gorzej — што раз горш; усё горш;

tym gorzej — тым горш

gorzelany

м. вінакур, броваршчык

gorzelnia

ж. вінакурня, бровар, гарэлачны завод

gorzelniany

вінакурны, броварны

gorzelnictwo

н. вінакурства

gorzelniczy

вінакурны

gorzelnik

м.; гл. gorzelany