Verbum

ustawić się

зак. уставіцца, расставіцца, размеркавацца

ustawienie

н. устаноўка, расстаноўка

ustawodawca

м. заканадаўца, законатворца

ustawodawczy

ustawodawcz|y

заканадаўчы, устаноўчы;

zgromadzenie ~e — устаноўчы сход;

sejm ~y — заканадаўчы сейм

ustawodawstwo

н. заканадаўства

ustawowo

у адпаведнасці з законам; заканадаўчым шляхам

ustawowy

які адпавядае закону; прадугледжаны законам

ustąpić

зак. саступіць;

ustąpić z drogi — саступіць дарогу;

ustąpić palmy pierwszeństwa — саступіць (аддаць) пальму першынства

ustąpienie

н.

1. адыход, адступленне;

2. уступка, саступка;

3. сыход;

ustąpienie rządu — адстаўка ўрада

usterka

usterk|a

ж. загана, хіба, памылка;

~i językowe — моўныя памылкі