эякулява́ць
‘заканчваць палавое ўзбуджэнне эякуляцыяй’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| эякулю́ю | эякулю́ем | |
| эякулю́еш | эякулю́еце | |
| эякулю́е | эякулю́юць | |
| Прошлы час | ||
| эякулява́ў | эякулява́лі | |
| эякулява́ла | ||
| эякулява́ла | ||
| Загадны лад | ||
| эякулю́й | эякулю́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| эякулю́ючы | ||
Крыніцы:
эякуля́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эякуля́т | |
| эякуля́ту | |
| эякуля́ту | |
| эякуля́т | |
| эякуля́там | |
| эякуля́це |
Крыніцы:
эякулято́рны
прыметнік, адносны
| эякулято́рны | эякулято́рная | эякулято́рнае | эякулято́рныя | |
| эякулято́рнага | эякулято́рнай эякулято́рнае |
эякулято́рнага | эякулято́рных | |
| эякулято́рнаму | эякулято́рнай | эякулято́рнаму | эякулято́рным | |
| эякулято́рны ( эякулято́рнага ( |
эякулято́рную | эякулято́рнае | эякулято́рныя ( эякулято́рных ( |
|
| эякулято́рным | эякулято́рнай эякулято́рнаю |
эякулято́рным | эякулято́рнымі | |
| эякулято́рным | эякулято́рнай | эякулято́рным | эякулято́рных | |
Крыніцы:
эякуля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эякуля́цыя | |
| эякуля́цыі | |
| эякуля́цыі | |
| эякуля́цыю | |
| эякуля́цыяй эякуля́цыяю |
|
| эякуля́цыі |
Крыніцы: