эякулява́ць

‘заканчваць палавое ўзбуджэнне эякуляцыяй’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эякулю́ю эякулю́ем
2-я ас. эякулю́еш эякулю́еце
3-я ас. эякулю́е эякулю́юць
Прошлы час
м. эякулява́ў эякулява́лі
ж. эякулява́ла
н. эякулява́ла
Загадны лад
2-я ас. эякулю́й эякулю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эякулю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)