Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авмноруыэ

этыё́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. этыё́лаг этыё́лагі
Р. этыё́лага этыё́лагаў
Д. этыё́лагу этыё́лагам
В. этыё́лага этыё́лагаў
Т. этыё́лагам этыё́лагамі
М. этыё́лагу этыё́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

этызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этызава́ны этызава́ная этызава́нае этызава́ныя
Р. этызава́нага этызава́най
этызава́нае		 этызава́нага этызава́ных
Д. этызава́наму этызава́най этызава́наму этызава́ным
В. этызава́ны (неадуш.)
этызава́нага (адуш.)		 этызава́ную этызава́нае этызава́ныя (неадуш.)
этызава́ных (адуш.)
Т. этызава́ным этызава́най
этызава́наю		 этызава́ным этызава́нымі
М. этызава́ным этызава́най этызава́ным этызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

этызава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. этызу́ецца этызу́юцца
Прошлы час
м. этызава́ўся этызава́ліся
ж. этызава́лася
н. этызава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час этызу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

этызава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. этызу́ецца этызу́юцца
Прошлы час
м. этызава́ўся этызава́ліся
ж. этызава́лася
н. этызава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час этызава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

этызава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. этызу́ю этызу́ем
2-я ас. этызу́еш этызу́еце
3-я ас. этызу́е этызу́юць
Прошлы час
м. этызава́ў этызава́лі
ж. этызава́ла
н. этызава́ла
Загадны лад
2-я ас. этызу́й этызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час этызу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

этызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. этызу́ю этызу́ем
2-я ас. этызу́еш этызу́еце
3-я ас. этызу́е этызу́юць
Прошлы час
м. этызава́ў этызава́лі
ж. этызава́ла
н. этызава́ла
Загадны лад
2-я ас. этызу́й этызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час этызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

этыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. этыза́цыя
Р. этыза́цыі
Д. этыза́цыі
В. этыза́цыю
Т. этыза́цыяй
этыза́цыяю
М. этыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

э́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. э́тыка
Р. э́тыкі
Д. э́тыцы
В. э́тыку
Т. э́тыкай
э́тыкаю
М. э́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

э́тыка-гуманісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́тыка-гуманісты́чны э́тыка-гуманісты́чная э́тыка-гуманісты́чнае э́тыка-гуманісты́чныя
Р. э́тыка-гуманісты́чнага э́тыка-гуманісты́чнай
э́тыка-гуманісты́чнае		 э́тыка-гуманісты́чнага э́тыка-гуманісты́чных
Д. э́тыка-гуманісты́чнаму э́тыка-гуманісты́чнай э́тыка-гуманісты́чнаму э́тыка-гуманісты́чным
В. э́тыка-гуманісты́чны (неадуш.)
э́тыка-гуманісты́чнага (адуш.)		 э́тыка-гуманісты́чную э́тыка-гуманісты́чнае э́тыка-гуманісты́чныя (неадуш.)
э́тыка-гуманісты́чных (адуш.)
Т. э́тыка-гуманісты́чным э́тыка-гуманісты́чнай
э́тыка-гуманісты́чнаю		 э́тыка-гуманісты́чным э́тыка-гуманісты́чнымі
М. э́тыка-гуманісты́чным э́тыка-гуманісты́чнай э́тыка-гуманісты́чным э́тыка-гуманісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

э́тыка-мара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́тыка-мара́льны э́тыка-мара́льная э́тыка-мара́льнае э́тыка-мара́льныя
Р. э́тыка-мара́льнага э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнае		 э́тыка-мара́льнага э́тыка-мара́льных
Д. э́тыка-мара́льнаму э́тыка-мара́льнай э́тыка-мара́льнаму э́тыка-мара́льным
В. э́тыка-мара́льны (неадуш.)
э́тыка-мара́льнага (адуш.)		 э́тыка-мара́льную э́тыка-мара́льнае э́тыка-мара́льныя (неадуш.)
э́тыка-мара́льных (адуш.)
Т. э́тыка-мара́льным э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнаю		 э́тыка-мара́льным э́тыка-мара́льнымі
М. э́тыка-мара́льным э́тыка-мара́льнай э́тыка-мара́льным э́тыка-мара́льных

Крыніцы: piskunou2012.