этызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. этызу́ю этызу́ем
2-я ас. этызу́еш этызу́еце
3-я ас. этызу́е этызу́юць
Прошлы час
м. этызава́ў этызава́лі
ж. этызава́ла
н. этызава́ла
Загадны лад
2-я ас. этызу́й этызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час этызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)