Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шурава́нне
Р. шурава́ння
Д. шурава́нню
В. шурава́нне
Т. шурава́ннем
М. шурава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шурава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шуру́ецца шуру́юцца
Прошлы час
м. шурава́ўся шурава́ліся
ж. шурава́лася
н. шурава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шурава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шуру́ю шуру́ем
2-я ас. шуру́еш шуру́еце
3-я ас. шуру́е шуру́юць
Прошлы час
м. шурава́ў шурава́лі
ж. шурава́ла
н. шурава́ла
Загадны лад
2-я ас. шуру́й шуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шуру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шу́рам-бу́рам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шу́рам-бу́рам - -

Крыніцы: piskunou2012.

шура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шура́ю шура́ем
2-я ас. шура́еш шура́еце
3-я ас. шура́е шура́юць
Прошлы час
м. шура́ў шура́лі
ж. шура́ла
н. шура́ла
Загадны лад
2-я ас. шура́й шура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

шу́ргаць

‘утвараць шум; хадзіць, не падымаючы ног; абмацваць рукой што-небудзь (без прамога дапаўнення: шоргаць па чым-небудзь); ліць (пра дождж)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́ргаю шу́ргаем
2-я ас. шу́ргаеш шу́ргаеце
3-я ас. шу́ргае шу́ргаюць
Прошлы час
м. шу́ргаў шу́ргалі
ж. шу́ргала
н. шу́ргала
Загадны лад
2-я ас. шу́ргай шу́ргайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́ргаючы

Крыніцы: piskunou2012.

шу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шу́рка шу́ркі
Р. шу́ркі шу́рак
Д. шу́рцы шу́ркам
В. шу́рку шу́ркі
Т. шу́ркай
шу́ркаю
шу́ркамі
М. шу́рцы шу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шуро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шуро́вачны шуро́вачная шуро́вачнае шуро́вачныя
Р. шуро́вачнага шуро́вачнай
шуро́вачнае
шуро́вачнага шуро́вачных
Д. шуро́вачнаму шуро́вачнай шуро́вачнаму шуро́вачным
В. шуро́вачны
шуро́вачнага
шуро́вачную шуро́вачнае шуро́вачныя
шуро́вачных
Т. шуро́вачным шуро́вачнай
шуро́вачнаю
шуро́вачным шуро́вачнымі
М. шуро́вачным шуро́вачнай шуро́вачным шуро́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

шуро́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шуро́ўка
Р. шуро́ўкі
Д. шуро́ўцы
В. шуро́ўку
Т. шуро́ўкай
шуро́ўкаю
М. шуро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шуро́ўка

‘металічны стрыжань’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шуро́ўка шуро́ўкі
Р. шуро́ўкі шуро́вак
Д. шуро́ўцы шуро́ўкам
В. шуро́ўку шуро́ўкі
Т. шуро́ўкай
шуро́ўкаю
шуро́ўкамі
М. шуро́ўцы шуро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.