шу́снуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́снуся |
шу́снемся |
2-я ас. |
шу́снешся |
шу́снецеся |
3-я ас. |
шу́снецца |
шу́снуцца |
Прошлы час |
м. |
шу́снуўся |
шу́снуліся |
ж. |
шу́снулася |
н. |
шу́снулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́сніся |
шу́сніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шу́снуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шу́снуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́сну |
шу́снем |
2-я ас. |
шу́снеш |
шу́снеце |
3-я ас. |
шу́сне |
шу́снуць |
Прошлы час |
м. |
шу́снуў |
шу́снулі |
ж. |
шу́снула |
н. |
шу́снула |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́сні |
шу́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шу́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шу́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́ст |
шу́сты |
Р. |
шу́ста |
шу́стаў |
Д. |
шу́сту |
шу́стам |
В. |
шу́ст |
шу́сты |
Т. |
шу́стам |
шу́стамі |
М. |
шу́сце |
шу́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шустава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шустава́льны |
шустава́льная |
шустава́льнае |
шустава́льныя |
Р. |
шустава́льнага |
шустава́льнай шустава́льнае |
шустава́льнага |
шустава́льных |
Д. |
шустава́льнаму |
шустава́льнай |
шустава́льнаму |
шустава́льным |
В. |
шустава́льны (неадуш.) шустава́льнага (адуш.) |
шустава́льную |
шустава́льнае |
шустава́льныя (неадуш.) шустава́льных (адуш.) |
Т. |
шустава́льным |
шустава́льнай шустава́льнаю |
шустава́льным |
шустава́льнымі |
М. |
шустава́льным |
шустава́льнай |
шустава́льным |
шустава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шустава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шустава́нне |
Р. |
шустава́ння |
Д. |
шустава́нню |
В. |
шустава́нне |
Т. |
шустава́ннем |
М. |
шустава́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шустава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
шусту́ецца |
шусту́юцца |
Прошлы час |
м. |
шустава́ўся |
шустава́ліся |
ж. |
шустава́лася |
н. |
шустава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шустава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шусту́ю |
шусту́ем |
2-я ас. |
шусту́еш |
шусту́еце |
3-я ас. |
шусту́е |
шусту́юць |
Прошлы час |
м. |
шустава́ў |
шустава́лі |
ж. |
шустава́ла |
н. |
шустава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шусту́й |
шусту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шусту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шу́стар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́стар |
шу́стары |
Р. |
шу́стара |
шу́стараў |
Д. |
шу́стару |
шу́старам |
В. |
шу́стара |
шу́стараў |
Т. |
шу́старам |
шу́старамі |
М. |
шу́стару |
шу́старах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́старка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́старка |
шу́старкі |
Р. |
шу́старкі |
шу́старак |
Д. |
шу́старцы |
шу́старкам |
В. |
шу́старку |
шу́старак |
Т. |
шу́старкай шу́старкаю |
шу́старкамі |
М. |
шу́старцы |
шу́старках |
Крыніцы:
piskunou2012.