Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдклмнпрстфхцш

шунгі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шунгі́т
Р. шунгі́ту
Д. шунгі́ту
В. шунгі́т
Т. шунгі́там
М. шунгі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шундры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шундры́
Р. Шундро́ў
Д. Шундра́м
В. Шундры́
Т. Шундра́мі
М. Шундра́х

Шу́невічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шу́невічы
Р. Шу́невіч
Шу́невічаў
Д. Шу́невічам
В. Шу́невічы
Т. Шу́невічамі
М. Шу́невічах

Шу́неўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шу́неўцы
Р. Шу́неўцаў
Д. Шу́неўцам
В. Шу́неўцы
Т. Шу́неўцамі
М. Шу́неўцах

шу́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шу́нт
Р. шу́нту
Д. шу́нту
В. шу́нт
Т. шу́нтам
М. шу́нце

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

шунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шунтава́нне шунтава́нні
Р. шунтава́ння шунтава́нняў
Д. шунтава́нню шунтава́нням
В. шунтава́нне шунтава́нні
Т. шунтава́ннем шунтава́ннямі
М. шунтава́нні шунтава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

шунтава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шунтава́ны шунтава́ная шунтава́нае шунтава́ныя
Р. шунтава́нага шунтава́най
шунтава́нае		 шунтава́нага шунтава́ных
Д. шунтава́наму шунтава́най шунтава́наму шунтава́ным
В. шунтава́ны (неадуш.)
шунтава́нага (адуш.)		 шунтава́ную шунтава́нае шунтава́ныя (неадуш.)
шунтава́ных (адуш.)
Т. шунтава́ным шунтава́най
шунтава́наю		 шунтава́ным шунтава́нымі
М. шунтава́ным шунтава́най шунтава́ным шунтава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

шунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шунту́ецца шунту́юцца
Прошлы час
м. шунтава́ўся шунтава́ліся
ж. шунтава́лася
н. шунтава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час шунту́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

шунтава́ць

‘у медыцыне і фізіцы далучаць шунт да пашкоджанага ўчастка чаго-небудзь (шунтаваць сэрца, шунтаваць электрамагнітны ланцуг)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шунту́ю шунту́ем
2-я ас. шунту́еш шунту́еце
3-я ас. шунту́е шунту́юць
Прошлы час
м. шунтава́ў шунтава́лі
ж. шунтава́ла
н. шунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. шунту́й шунту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шунту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

шунтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шунтавы́ шунтава́я шунтаво́е шунтавы́я
Р. шунтаво́га шунтаво́й
шунтаво́е		 шунтаво́га шунтавы́х
Д. шунтаво́му шунтаво́й шунтаво́му шунтавы́м
В. шунтавы́ (неадуш.)
шунтаво́га (адуш.)		 шунтаву́ю шунтаво́е шунтавы́я (неадуш.)
шунтавы́х (адуш.)
Т. шунтавы́м шунтаво́й
шунтаво́ю		 шунтавы́м шунтавы́мі
М. шунтавы́м шунтаво́й шунтавы́м шунтавы́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.