шунтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шунтава́нне | шунтава́нні | |
| шунтава́ння | шунтава́нняў | |
| шунтава́нню | шунтава́нням | |
| шунтава́нне | шунтава́нні | |
| шунтава́ннем | шунтава́ннямі | |
| шунтава́нні | шунтава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)