шуа́н
‘удзельнік паўстання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шуа́н | шуа́ны | |
| шуа́на | шуа́наў | |
| шуа́ну | шуа́нам | |
| шуа́на | шуа́наў | |
| шуа́нам | шуа́намі | |
| шуа́не | шуа́нах |
Крыніцы:
шуа́н
‘удзельнік паўстання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шуа́н | шуа́ны | |
| шуа́на | шуа́наў | |
| шуа́ну | шуа́нам | |
| шуа́на | шуа́наў | |
| шуа́нам | шуа́намі | |
| шуа́не | шуа́нах |
Крыніцы:
шу́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шу́ба | шу́бы | |
| шу́бы | шу́б | |
| шу́бе | шу́бам | |
| шу́бу | шу́бы | |
| шу́бай шу́баю |
шу́бамі | |
| шу́бе | шу́бах |
Крыніцы:
шуба́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шуба́рка | шуба́ркі | |
| шуба́ркі | шуба́рак | |
| шуба́рцы | шуба́ркам | |
| шуба́рку | шуба́ркі | |
| шуба́ркай шуба́ркаю |
шуба́ркамі | |
| шуба́рцы | шуба́рках |
Крыніцы:
шуба́т
‘напой’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шуба́т | |
| шуба́ту | |
| шуба́ту | |
| шуба́т | |
| шуба́там | |
| шуба́це |
Крыніцы:
шу́бертаўскі
прыметнік, адносны
| шу́бертаўскі | шу́бертаўская | шу́бертаўскае | шу́бертаўскія | |
| шу́бертаўскага | шу́бертаўскай шу́бертаўскае |
шу́бертаўскага | шу́бертаўскіх | |
| шу́бертаўскаму | шу́бертаўскай | шу́бертаўскаму | шу́бертаўскім | |
| шу́бертаўскі ( шу́бертаўскага ( |
шу́бертаўскую | шу́бертаўскае | шу́бертаўскія ( шу́бертаўскіх ( |
|
| шу́бертаўскім | шу́бертаўскай шу́бертаўскаю |
шу́бертаўскім | шу́бертаўскімі | |
| шу́бертаўскім | шу́бертаўскай | шу́бертаўскім | шу́бертаўскіх | |
Крыніцы:
Шу́бічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шу́бічы | |
| Шу́біч Шу́бічаў |
|
| Шу́бічам | |
| Шу́бічы | |
| Шу́бічамі | |
| Шу́бічах |
шу́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шу́бка | шу́бкі | |
| шу́бкі | шу́бак | |
| шу́бцы | шу́бкам | |
| шу́бку | шу́бкі | |
| шу́бкай шу́бкаю |
шу́бкамі | |
| шу́бцы | шу́бках |
Крыніцы:
шу́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шу́бнік | шу́бнікі | |
| шу́бніка | шу́бнікаў | |
| шу́бніку | шу́бнікам | |
| шу́бніка | шу́бнікаў | |
| шу́бнікам | шу́бнікамі | |
| шу́бніку | шу́бніках |
Крыніцы:
Шу́бнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шу́бнікі | |
| Шу́бнікаў | |
| Шу́бнікам | |
| Шу́бнікі | |
| Шу́бнікамі | |
| Шу́бніках |
шу́бны
прыметнік, адносны
| шу́бны | шу́бная | шу́бнае | шу́бныя | |
| шу́бнага | шу́бнай шу́бнае |
шу́бнага | шу́бных | |
| шу́бнаму | шу́бнай | шу́бнаму | шу́бным | |
| шу́бны ( шу́бнага ( |
шу́бную | шу́бнае | шу́бныя ( шу́бных ( |
|
| шу́бным | шу́бнай шу́бнаю |
шу́бным | шу́бнымі | |
| шу́бным | шу́бнай | шу́бным | шу́бных | |
Крыніцы: