шу́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шу́бнік | шу́бнікі | |
| шу́бніка | шу́бнікаў | |
| шу́бніку | шу́бнікам | |
| шу́бніка | шу́бнікаў | |
| шу́бнікам | шу́бнікамі | |
| шу́бніку | шу́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)