шу́патлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шу́патлівы |
шу́патлівая |
шу́патлівае |
шу́патлівыя |
Р. |
шу́патлівага |
шу́патлівай шу́патлівае |
шу́патлівага |
шу́патлівых |
Д. |
шу́патліваму |
шу́патлівай |
шу́патліваму |
шу́патлівым |
В. |
шу́патлівы (неадуш.) шу́патлівага (адуш.) |
шу́патлівую |
шу́патлівае |
шу́патлівыя (неадуш.) шу́патлівых (адуш.) |
Т. |
шу́патлівым |
шу́патлівай шу́патліваю |
шу́патлівым |
шу́патлівымі |
М. |
шу́патлівым |
шу́патлівай |
шу́патлівым |
шу́патлівых |
Іншыя варыянты:
шупатлі́вы.
Крыніцы:
piskunou2012.
шупатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шупатлі́вы |
шупатлі́вая |
шупатлі́вае |
шупатлі́выя |
Р. |
шупатлі́вага |
шупатлі́вай шупатлі́вае |
шупатлі́вага |
шупатлі́вых |
Д. |
шупатлі́ваму |
шупатлі́вай |
шупатлі́ваму |
шупатлі́вым |
В. |
шупатлі́вы (неадуш.) шупатлі́вага (адуш.) |
шупатлі́вую |
шупатлі́вае |
шупатлі́выя (неадуш.) шупатлі́вых (адуш.) |
Т. |
шупатлі́вым |
шупатлі́вай шупатлі́ваю |
шупатлі́вым |
шупатлі́вымі |
М. |
шупатлі́вым |
шупатлі́вай |
шупатлі́вым |
шупатлі́вых |
Іншыя варыянты:
шу́патлівы.
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́пачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́пачка |
шу́пачкі |
Р. |
шу́пачкі |
шу́пачак |
Д. |
шу́пачцы |
шу́пачкам |
В. |
шу́пачку |
шу́пачкі |
Т. |
шу́пачкай шу́пачкаю |
шу́пачкамі |
М. |
шу́пачцы |
шу́пачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шупе́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шупе́йкі |
Р. |
Шупе́ек Шупе́йкаў |
Д. |
Шупе́йкам |
В. |
Шупе́йкі |
Т. |
Шупе́йкамі |
М. |
Шупе́йках |
Шупе́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шупе́ні |
Р. |
Шупе́нь Шупе́няў |
Д. |
Шупе́ням |
В. |
Шупе́ні |
Т. |
Шупе́нямі |
М. |
Шупе́нях |
шу́пік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́пік |
шу́пікі |
Р. |
шу́піка |
шу́пікаў |
Д. |
шу́піку |
шу́пікам |
В. |
шу́пік |
шу́пікі |
Т. |
шу́пікам |
шу́пікамі |
М. |
шу́піку |
шу́піках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́піць
‘шупіць што-небудзь і ў чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́плю |
шу́пім |
2-я ас. |
шу́піш |
шу́піце |
3-я ас. |
шу́піць |
шу́пяць |
Прошлы час |
м. |
шу́піў |
шу́пілі |
ж. |
шу́піла |
н. |
шу́піла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́п |
шу́пце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шу́пячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шуплякі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шуплякі́ |
Р. |
Шупляко́ў |
Д. |
Шупляка́м |
В. |
Шуплякі́ |
Т. |
Шупляка́мі |
М. |
Шупляка́х |