шу́піць

‘шупіць што-небудзь і ў чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́плю шу́пім
2-я ас. шу́піш шу́піце
3-я ас. шу́піць шу́пяць
Прошлы час
м. шу́піў шу́пілі
ж. шу́піла
н. шу́піла
Загадны лад
2-я ас. шу́п шу́пце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́пячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)