шхе́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шхе́рны |
шхе́рная |
шхе́рнае |
шхе́рныя |
Р. |
шхе́рнага |
шхе́рнай шхе́рнае |
шхе́рнага |
шхе́рных |
Д. |
шхе́рнаму |
шхе́рнай |
шхе́рнаму |
шхе́рным |
В. |
шхе́рны (неадуш.) шхе́рнага (адуш.) |
шхе́рную |
шхе́рнае |
шхе́рныя (неадуш.) шхе́рных (адуш.) |
Т. |
шхе́рным |
шхе́рнай шхе́рнаю |
шхе́рным |
шхе́рнымі |
М. |
шхе́рным |
шхе́рнай |
шхе́рным |
шхе́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
шхе́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
шхе́ры |
Р. |
шхе́раў |
Д. |
шхе́рам |
В. |
шхе́ры |
Т. |
шхе́рамі |
М. |
шхе́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шху́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шху́на |
шху́ны |
Р. |
шху́ны |
шху́н |
Д. |
шху́не |
шху́нам |
В. |
шху́ну |
шху́ны |
Т. |
шху́най шху́наю |
шху́намі |
М. |
шху́не |
шху́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.