шуро́ўка

‘металічны стрыжань’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шуро́ўка шуро́ўкі
Р. шуро́ўкі шуро́вак
Д. шуро́ўцы шуро́ўкам
В. шуро́ўку шуро́ўкі
Т. шуро́ўкай
шуро́ўкаю		 шуро́ўкамі
М. шуро́ўцы шуро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)