шу́ргаць

‘утвараць шум; хадзіць, не падымаючы ног; абмацваць рукой што-небудзь (без прамога дапаўнення: шоргаць па чым-небудзь); ліць (пра дождж)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́ргаю шу́ргаем
2-я ас. шу́ргаеш шу́ргаеце
3-я ас. шу́ргае шу́ргаюць
Прошлы час
м. шу́ргаў шу́ргалі
ж. шу́ргала
н. шу́ргала
Загадны лад
2-я ас. шу́ргай шу́ргайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́ргаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)