хаўбе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаўбе́к | хаўбе́кі | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́ку | хаўбе́кам | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́кам | хаўбе́камі | |
| хаўбе́ку | хаўбе́ках |
Крыніцы:
хаўбе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаўбе́к | хаўбе́кі | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́ку | хаўбе́кам | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́кам | хаўбе́камі | |
| хаўбе́ку | хаўбе́ках |
Крыніцы:
хаўбе́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хаўбе́ня | хаўбе́ні | |
| хаўбе́ні | хаўбе́нь | |
| хаўбе́ні | хаўбе́ням | |
| хаўбе́ню | хаўбе́нь | |
| хаўбе́няй хаўбе́няю |
хаўбе́нямі | |
| хаўбе́ні | хаўбе́нях |
Крыніцы:
хаўбо́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| хаўбо́сце | |
| хаўбо́сця | |
| хаўбо́сцю | |
| хаўбо́сце | |
| хаўбо́сцем | |
| хаўбо́сці |
Крыніцы:
Ха́ўер
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ха́ўер | Ха́ўеры | |
| Ха́ўера | Ха́ўераў | |
| Ха́ўеру | Ха́ўерам | |
| Ха́ўера | Ха́ўераў | |
| Ха́ўерам | Ха́ўерамі | |
| Ха́ўеру | Ха́ўерах |
ха́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ха́ўканне | |
| ха́ўкання | |
| ха́ўканню | |
| ха́ўканне | |
| ха́ўканнем | |
| ха́ўканні |
Крыніцы:
ха́ўкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ха́ўкаю | ха́ўкаем | |
| ха́ўкаеш | ха́ўкаеце | |
| ха́ўкае | ха́ўкаюць | |
| Прошлы час | ||
| ха́ўкаў | ха́ўкалі | |
| ха́ўкала | ||
| ха́ўкала | ||
| Загадны лад | ||
| ха́ўкай | ха́ўкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ха́ўкаючы | ||
Крыніцы:
ха́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ха́ўкну | ха́ўкнем | |
| ха́ўкнеш | ха́ўкнеце | |
| ха́ўкне | ха́ўкнуць | |
| Прошлы час | ||
| ха́ўкнуў | ха́ўкнулі | |
| ха́ўкнула | ||
| ха́ўкнула | ||
| Загадны лад | ||
| ха́ўкні | ха́ўкніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ха́ўкнуўшы | ||
Крыніцы:
хаўко́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаўко́рт | хаўко́рты | |
| хаўко́рта | хаўко́ртаў | |
| хаўко́рту | хаўко́ртам | |
| хаўко́рт | хаўко́рты | |
| хаўко́ртам | хаўко́ртамі | |
| хаўко́рце | хаўко́ртах |
Крыніцы:
хаўлу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаўлу́к | хаўлукі́ | |
| хаўлука́ | хаўлуко́ў | |
| хаўлуку́ | хаўлука́м | |
| хаўлу́к | хаўлукі́ | |
| хаўлуко́м | хаўлука́мі | |
| хаўлуку́ | хаўлука́х |
Крыніцы:
Хаўмы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хаўмы́ | |
| Хаўмо́ў | |
| Хаўма́м | |
| Хаўмы́ | |
| Хаўма́мі | |
| Хаўма́х |