Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

хаўбе́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўбе́к хаўбе́кі
Р. хаўбе́ка хаўбе́каў
Д. хаўбе́ку хаўбе́кам
В. хаўбе́ка хаўбе́каў
Т. хаўбе́кам хаўбе́камі
М. хаўбе́ку хаўбе́ках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

хаўбе́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаўбе́ня хаўбе́ні
Р. хаўбе́ні хаўбе́нь
Д. хаўбе́ні хаўбе́ням
В. хаўбе́ню хаўбе́нь
Т. хаўбе́няй
хаўбе́няю		 хаўбе́нямі
М. хаўбе́ні хаўбе́нях

Крыніцы: piskunou2012.

хаўбо́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўбо́сце
Р. хаўбо́сця
Д. хаўбо́сцю
В. хаўбо́сце
Т. хаўбо́сцем
М. хаўбо́сці

Крыніцы: piskunou2012.

Ха́ўер

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ха́ўер Ха́ўеры
Р. Ха́ўера Ха́ўераў
Д. Ха́ўеру Ха́ўерам
В. Ха́ўера Ха́ўераў
Т. Ха́ўерам Ха́ўерамі
М. Ха́ўеру Ха́ўерах

ха́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́ўканне
Р. ха́ўкання
Д. ха́ўканню
В. ха́ўканне
Т. ха́ўканнем
М. ха́ўканні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ха́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ха́ўкаю ха́ўкаем
2-я ас. ха́ўкаеш ха́ўкаеце
3-я ас. ха́ўкае ха́ўкаюць
Прошлы час
м. ха́ўкаў ха́ўкалі
ж. ха́ўкала
н. ха́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ха́ўкай ха́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ха́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ха́ўкну ха́ўкнем
2-я ас. ха́ўкнеш ха́ўкнеце
3-я ас. ха́ўкне ха́ўкнуць
Прошлы час
м. ха́ўкнуў ха́ўкнулі
ж. ха́ўкнула
н. ха́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ха́ўкні ха́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ха́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўко́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўко́рт хаўко́рты
Р. хаўко́рта хаўко́ртаў
Д. хаўко́рту хаўко́ртам
В. хаўко́рт хаўко́рты
Т. хаўко́ртам хаўко́ртамі
М. хаўко́рце хаўко́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

хаўлу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўлу́к хаўлукі́
Р. хаўлука́ хаўлуко́ў
Д. хаўлуку́ хаўлука́м
В. хаўлу́к хаўлукі́
Т. хаўлуко́м хаўлука́мі
М. хаўлуку́ хаўлука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Хаўмы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хаўмы́
Р. Хаўмо́ў
Д. Хаўма́м
В. Хаўмы́
Т. Хаўма́мі
М. Хаўма́х