ха́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ха́ўкаю ха́ўкаем
2-я ас. ха́ўкаеш ха́ўкаеце
3-я ас. ха́ўкае ха́ўкаюць
Прошлы час
м. ха́ўкаў ха́ўкалі
ж. ха́ўкала
н. ха́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ха́ўкай ха́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ха́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)