Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ха́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́м ха́мы
Р. ха́ма ха́маў
Д. ха́му ха́мам
В. ха́ма ха́маў
Т. ха́мам ха́мамі
М. ха́ме ха́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хамава́та хамава́цей -

хамава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хамава́тасць
Р. хамава́тасці
Д. хамава́тасці
В. хамава́тасць
Т. хамава́тасцю
М. хамава́тасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

хамава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хамава́ты хамава́тая хамава́тае хамава́тыя
Р. хамава́тага хамава́тай
хамава́тае
хамава́тага хамава́тых
Д. хамава́таму хамава́тай хамава́таму хамава́тым
В. хамава́ты (неадуш.)
хамава́тага (адуш.)
хамава́тую хамава́тае хамава́тыя (неадуш.)
хамава́тых (адуш.)
Т. хамава́тым хамава́тай
хамава́таю
хамава́тым хамава́тымі
М. хамава́тым хамава́тай хамава́тым хамава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамане́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хамане́я
Р. хамане́і
Д. хамане́і
В. хамане́ю
Т. хамане́яй
хамане́яю
М. хамане́і

Крыніцы: piskunou2012.

ха́маў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́маў ха́мава ха́мава ха́мавы
Р. ха́мавага ха́мавай
ха́мавае
ха́мавага ха́мавых
Д. ха́маваму ха́мавай ха́маваму ха́мавым
В. ха́маў (неадуш.)
ха́мавага (адуш.)
ха́маву ха́мава ха́мавы (неадуш.)
ха́мавых (адуш.)
Т. ха́мавым ха́мавай
ха́маваю
ха́мавым ха́мавымі
М. ха́мавым ха́мавай ха́мавым ха́мавых

Крыніцы: piskunou2012.

Хамаўшчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хамаўшчы́на
Р. Хамаўшчы́ны
Д. Хамаўшчы́не
В. Хамаўшчы́ну
Т. Хамаўшчы́най
Хамаўшчы́наю
М. Хамаўшчы́не

хамелео́н

‘жывёліна; чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хамелео́н хамелео́ны
Р. хамелео́на хамелео́наў
Д. хамелео́ну хамелео́нам
В. хамелео́на хамелео́наў
Т. хамелео́нам хамелео́намі
М. хамелео́не хамелео́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамелео́н

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хамелео́н хамелео́ны
Р. хамелео́на хамелео́наў
Д. хамелео́ну хамелео́нам
В. хамелео́на хамелео́наў
Т. хамелео́нам хамелео́намі
М. хамелео́не хамелео́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хамелео́н

‘марганцавакіслы калій’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хамелео́н
Р. хамелео́ну
Д. хамелео́ну
В. хамелео́н
Т. хамелео́нам
М. хамелео́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.