хада́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
хада́ | |
хады́ | |
хадзе́ | |
хаду́ | |
хадо́й хадо́ю |
|
хадзе́ |
Крыніцы:
хада́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
хада́ | |
хады́ | |
хадзе́ | |
хаду́ | |
хадо́й хадо́ю |
|
хадзе́ |
Крыніцы:
хадавы́
прыметнік, адносны
хадавы́ | хадава́я | хадаво́е | хадавы́я | |
хадаво́га | хадаво́й хадаво́е |
хадаво́га | хадавы́х | |
хадаво́му | хадаво́й | хадаво́му | хадавы́м | |
хадавы́ ( хадаво́га ( |
хадаву́ю | хадаво́е | хадавы́я ( хадавы́х ( |
|
хадавы́м | хадаво́й хадаво́ю |
хадавы́м | хадавы́мі | |
хадавы́м | хадаво́й | хадавы́м | хадавы́х |
Крыніцы:
хада́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хада́йнік | хада́йнікі | |
хада́йніка | хада́йнікаў | |
хада́йніку | хада́йнікам | |
хада́йніка | хада́йнікаў | |
хада́йнікам | хада́йнікамі | |
хада́йніку | хада́йніках |
Крыніцы:
хада́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
хада́йніца | хада́йніцы | |
хада́йніцы | хада́йніц | |
хада́йніцы | хада́йніцам | |
хада́йніцу | хада́йніц | |
хада́йніцай хада́йніцаю |
хада́йніцамі | |
хада́йніцы | хада́йніцах |
Крыніцы:
хада́йніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хада́йніцтва | хада́йніцтвы | |
хада́йніцтва | хада́йніцтваў | |
хада́йніцтву | хада́йніцтвам | |
хада́йніцтва | хада́йніцтвы | |
хада́йніцтвам | хада́йніцтвамі | |
хада́йніцтве | хада́йніцтвах |
Крыніцы:
хада́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хада́йнічанне | |
хада́йнічання | |
хада́йнічанню | |
хада́йнічанне | |
хада́йнічаннем | |
хада́йнічанні |
Крыніцы:
хада́йнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
хада́йнічаю | хада́йнічаем | |
хада́йнічаеш | хада́йнічаеце | |
хада́йнічае | хада́йнічаюць | |
Прошлы час | ||
хада́йнічаў | хада́йнічалі | |
хада́йнічала | ||
хада́йнічала | ||
Загадны лад | ||
хада́йнічай | хада́йнічайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
хада́йнічаючы |
Крыніцы:
хада́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хада́к | хадакі́ | |
хадака́ | хадако́ў | |
хадаку́ | хадака́м | |
хада́к | хадакі́ | |
хадако́м | хадака́мі | |
хадаку́ | хадака́х |
Крыніцы:
Хадакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Хадакі́ | |
Хадако́ў | |
Хадака́м | |
Хадакі́ | |
Хадака́мі | |
Хадака́х |
Хадако́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Хадако́ва | |
Хадако́ва | |
Хадако́ву | |
Хадако́ва | |
Хадако́вам | |
Хадако́ве |