хаўбе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хаўбе́к | хаўбе́кі | |
хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
хаўбе́ку | хаўбе́кам | |
хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
хаўбе́кам | хаўбе́камі | |
хаўбе́ку | хаўбе́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)