Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

учубкі́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
учубкі́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

учу́піцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учу́плюся учу́пімся
2-я ас. учу́пішся учу́піцеся
3-я ас. учу́піцца учу́пяцца
Прошлы час
м. учу́піўся учу́піліся
ж. учу́пілася
н. учу́пілася
Загадны лад
2-я ас. учу́пся учу́пцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час учу́піўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

учу́ткі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
учу́ткі - -

Крыніцы: piskunou2012.

учу́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учу́ты учу́тая учу́тае учу́тыя
Р. учу́тага учу́тай
учу́тае
учу́тага учу́тых
Д. учу́таму учу́тай учу́таму учу́тым
В. учу́ты (неадуш.)
учу́тага (адуш.)
учу́тую учу́тае учу́тыя (неадуш.)
учу́тых (адуш.)
Т. учу́тым учу́тай
учу́таю
учу́тым учу́тымі
М. учу́тым учу́тай учу́тым учу́тых

Крыніцы: piskunou2012.

учу́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учу́ты учу́тая учу́тае учу́тыя
Р. учу́тага учу́тай
учу́тае
учу́тага учу́тых
Д. учу́таму учу́тай учу́таму учу́тым
В. учу́ты (неадуш.)
учу́тага (адуш.)
учу́тую учу́тае учу́тыя (неадуш.)
учу́тых (адуш.)
Т. учу́тым учу́тай
учу́таю
учу́тым учу́тымі
М. учу́тым учу́тай учу́тым учу́тых

Кароткая форма: учу́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

учу́хнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учу́хну учу́хнем
2-я ас. учу́хнеш учу́хнеце
3-я ас. учу́хне учу́хнуць
Прошлы час
м. учу́хнуў учу́хнулі
ж. учу́хнула
н. учу́хнула
Загадны лад
2-я ас. учу́хні учу́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час учу́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

учу́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. учу́цце учу́цці
Р. учу́цця учу́ццяў
Д. учу́ццю учу́ццям
В. учу́цце учу́цці
Т. учу́ццем учу́ццямі
М. учу́цці учу́ццях

Крыніцы: piskunou2012.

учу́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учу́ю учу́ем
2-я ас. учу́еш учу́еце
3-я ас. учу́е учу́юць
Прошлы час
м. учу́ў учу́лі
ж. учу́ла
н. учу́ла
Загадны лад
2-я ас. учу́й учу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час учу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.