учу́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| учу́цце | учу́цці | |
| учу́цця | учу́ццяў | |
| учу́ццю | учу́ццям | |
| учу́цце | учу́цці | |
| учу́ццем | учу́ццямі | |
| учу́цці | учу́ццях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)